Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

Καλές διακοπές!


Πάνε μέρες από την ώρα που μπήκε ο Αύγουστος και ακόμα να δροσίσει!! Απορώ με όσους ορκίζονται στη βίβλο του καλοκαιριού, πώς γίνεται να τους αρέσει;;; Με τι σκεπτικό;; Η μητέρα μου πρώτη και καλύτερη.
Είναι δυνατόν να σου αρέσει να κολλάς στον ιδρώτα χωρίς να έχεις καλά-καλά προλάβει να βγεις από το ντους; Να μην προλαβαίνεις να σφουγγαρίζεις το σπίτι και τη βεράντα (παθούσες και οι δύο γαρ), αφού όλη τη μέρα είναι τέντα ανοιχτά και άρα μέσα στο χώμα και τη λίγδα μπας και κάνει λίγο ρεύμα, έτσι, για αλλαγή; Να σκέφτεσαι να βγεις από το σπίτι λες και βρίσκεσαι σε καραντίντα, αφού ξέρεις ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μη γυρίσεις στο σπίτι σα μαδημένο κοτόπουλο από τη ζέστη και την κούραση; Να αναγουλιάζεις από τη μπόχα και τη δυσωδία κάθε που μπαίνεις σε μέσα μαζικής μεταφοράς, να κολλάνε τα ρούχα πάνω σου λες και σε καταβρέξανε, να βράζουν τα σεντόνια με το που πας να ακουμπήσεις το ταλαιπωρημένο σου κορμάκι μετά από μια εξοντωτική μέρα, να μην προλαβαίνεις τις αλλαξιές για όλη την οικογένεια, να βγάζεις σπυριά και μόνο στη σκέψη του σιδερώματος, να μην έχεις κουράγιο ούτε έναν καβγά της προκοπής να κάνεις, βρε αδελφέ, γιατί οι αντοχές σου έχουν παραδώσει γη και ύδωρ στη λαίλαπα του καλοκαιριού, να νιώθεις ότι βράζεις στο ζουμί σου, ότι θα εξατμιστείς μέσα στο χαμάμ της τσιμεντούπολης;
Α, όχι, μανούλα μου, όχι εγώ. Αν μπορούσα να διαγράψω μία εποχή του χρόνου, σίγουρα αυτή θα ήταν το καλοκαίρι.
Εντάξει, υπάρχει και ένα καλό με τον Αύγουστο για να είμαι και δίκαιη, είναι ο μήνας των διακοπών. Σαν καλό παιδί λοιπόν κι εγώ, μαζεύω από χτες τζάτζαλα μάτζαλα για ολιγοήμερες οικογενειακές διακοπές και τον αμάζευτο έχουν.
Από πού να τα πιάσω, ρούχα για αυτούς που φεύγουν, άλλα ρούχα γι' αυτούς που μένουν, μαγειρέματα, ποτίσματα, λογαριασμοί, υποχρεώσεις, μαστορέματα της τελευταίας στιγμής - καθότι ολόκληρο καλοκαίρι πέρασε, μια μέρα πριν φύγουμε εδέησε να εμφανιστεί ο μάστορας για τα κάγκελα!!.. ουφ... και αυτή η ζέστη που δεν λέει να πέσει με τίποτα.. (κολλημένο είναι το θερμόμετρο χώρου στους 35? Να θυμηθώ να το κοιτάξω).. Μέχρι να έρθει η ώρα να φύγουμε θα είμαι τόσο εξοντωμένη που δεν θα έχω κουράγιο να ευχαριστηθώ τίποτα, τη βλέπω τη δουλειά... Ξαναουφ... (υγ. κάθε φορά το λέω αυτό, και κάθε φορά συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: το ευχαριστιέμαι μέχρι τελικής πτώσεως.. τυχαίο? Να θυμηθώ να το κοιτάξω και αυτό..:)
Καλό καλοκαίρι σε όλους και καλές διακοπές!
Αναρτήθηκε από evaggelia-p

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου