Ο περίπατος στον παραλιακό δρόμο, στο Βαθύ, οδηγεί τον επισκέπτη στο μονοπάτι «Ελπήνωρ», το χώρο του εικαστικού Νίκου Μαρκάτου και τον παρασύρει σε ένα «ταξίδι» στο δικό του κόσμο. Είναι ο κόσμος της θάλασσας και της ελληνικής ναυτοσύνης, είναι μια «κατάθεση ψυχής» του καλλιτέχνη και ναυτικού, που από εσωτερική ανάγκη εκφράζει τα συναισθήματα του, δημιουργώντας. Ο Νίκος Μαρκάτος γεννήθηκε στο παραλιακό χωριό Φρίκες της Ιθάκης. Από νωρίς «φλέρταρε» με τη θάλασσα του Ιονίου, που επηρέασε τον κόσμο του και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ζωή του. Τελείωσε το Ναυτικό Γυμνάσιο στο Βαθύ και στη συνέχεια εργάστηκε ως μηχανικός του Εμπορικού Ναυτικού για 8 χρόνια στα δεξαμενόπλοια.
Η συζήτηση μαζί του είναι καθόλα αποκαλυπτική. Όπως μας διηγείται, ταξίδεψε στις θάλασσες της γης με τα δεξαμενόπλοια και «έκλεισε» στην ψυχή του στιγμές και εικόνες, που αποτυπώνονται με χρώματα και παραστάσεις στις δημιουργίες του.
Πολλά από τα θέματα είναι σμιλεμένα με την αγωνία του ναυτικού στη φουρτούνα, τις θαλασσοδαρμένες μέρες στους ωκεανούς και τη νοσταλγία της επιστροφής .
«Τελειώνοντας τη βάρδια στο βαπόρι, ανέβαινα στη γέφυρα ή το κατάστρωμα και αγνάντευα το πέλαγος. Τότε- ήταν το 1980- ένιωσα και την ανάγκη να μεταφέρω κάπου τις εικόνες και τις στιγμές που καθημερινά ζούσα. Έτσι, ξεκίνησα, ζωγραφίζοντας, ένα άλλο ταξίδι .Το δικό του προσωπικό ταξίδι», αφηγείται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, για να μας αποκαλύψει στη συνέχεια πώς έγιναν τα πρώτα έργα του πάνω στο καράβι.
Ο νεαρός μηχανικός του εμπορικού ναυτικού, Νίκος Μαρκάτος, έπαιρνε από τους λοστρόμους μουσαμά και τις ποδιές που φόραγαν, όταν έβαφαν το καράβι. Ήταν ο καλύτερος καμβάς, πάνω στον οποίο δημιούργησε τους πρώτους πίνακες, τις καραβογραφίες, που στη συνέχεια δώριζε στους φίλους και συναδέλφους του.
Τα έργα του καλλιτέχνη είναι, επίσης, εμπνευσμένα από την ιστορία της ναυτιλίας και βγαλμένα μέσα από τα καρνάγια .
Ο Νίκος Μαρκάτος ζωγραφίζει ιστιοφόρα, ατμόπλοια, φορτηγά, κάνει τη δική του ιστορική διαδρομή στον κόσμο της ναυτιλίας και της θάλασσας.
Εξαιρετικά είναι και τα χαρακτικά του πάνω σε μέταλλο, όπως οι τριήρεις. Τα ξύλα που ξεβράζει η θάλασσα, τα αλύκτηπα, όπως λέγονται, επειδή τα έχει ποτίσει η αλμύρα, αλλά και το χειροποίητο χαρτί που φτιάχνει μόνος του από παλιές εφημερίδες, αποτελούν τον καμβά για τα έργα του.
Ο Μαρκάτος στο χώρο όπου εκθέτει τα έργα του έδωσε την ονομασία του Ομηρικού Ελπήνορα, επειδή, όπως μας είπε, ήταν ο αγαπημένος του σύντροφος μεταξύ αυτών του Οδυσσέα, που επέζησε του Τρωικού Πολέμου, όμως δεν επέστρεψε ποτέ στην Ιθάκη, καθώς τραυματίστηκε θανάσιμα στο Νησί της Κίρκης.
Κατά τη διάρκεια των Διεθνών Ιστιοπλοϊκών Αγώνων του Ιονίου, τον Αύγουστο, ο Νίκος Μαρκάτος λειτουργεί στην Ιθάκη, έκθεση εμπνευσμένη από την ιστορία ενός τολμηρού ναυτικού, του Σάββα Γεωργίου. Ο Σάββας Γεωργίου, το 1951, με ένα ιστιοφόρο σκάφος, μήκους 7.5 μ. χωρίς μηχανή και κουπιά, διέσχισε τον Ατλαντικό Ωκεανό και έφτασε από τη Νέα Υόρκη στην Ιθάκη, ένα ταξίδι στη θάλασσα που διήρκεσε 3,5 μήνες. Η έκθεση περιλαμβάνει φωτογραφίες αρχειακές από την άφιξη του θαλασσοπόρου την Ιθάκη και, παράλληλα, ζωγραφική δουλειά.
ΜΑΙΡΗ ΤΖΩΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου