ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ?

Πίνω καφέ με φίλες. Single οι περισσότερες ή -στην καλύτερη περίπτωση- σε μία σχέση που όταν γράφεις στο marital status του facebook “It’s complicated” έχεις πέσει μέσα 100%.

Τις παρατηρώ μία μία. Ωραία κορίτσια, δεν μπορείς να πεις. Με τον αέρα τους, με τις σπουδές τους, το πιάνο και τα γαλλικά τους, την πετυχημένη δουλειά τους. Και …μόνες!

Μα τι γίνεται ρε κορίτσια; Μπαίνεις σ’ ένα club και γυρνάνε και σε κοιτάνε 100 ζευγάρια μάτια… Ανεβάζεις μια φωτογραφία και παίρνεις 50 like… Κανένας; Που πήγαν τέλος πάντων οι άντρες;

Οκ, το ‘χω ξανακούσει, η συμπεριφορά των αντρών έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια. Έχουν γίνει πιο «δειλοί» και δεν πλησιάζουν μια γυναίκα με την ίδια ευκολία όπως παλιά. Οι λόγοι πολλοί… Oι γυναίκες έχουν γίνει «επιθετικές» και αισθάνονται να ευνουχίζονται, φοβούνται ότι η χυλόπιτα θα τους πέσει λίγο βαριά στο στομάχι, θα τους χαρακτηρίσουν λιγούρηδες και στερημένους… και χίλιες δυο άλλες δικαιολογίες.

Κι εμείς ρε κορίτσια τι κάνουμε; Καθόμαστε μόνες, πίνουμε τον καφέ μας και δηλώνουμε εργένισσες εκ πεποιθήσεως; Είναι έτσι όμως; Γιατί για όσες από εσάς είναι πραγματικά στάση ζωής και όχι «όσα δεν φτάνει η αλεπού…» εγώ σας βγάζω το καπέλο.

Βλέπω όμως στα μάτια μερικών από εσάς, εκείνη την ανομολόγητη επιθυμία να βρείτε έναν άνθρωπο της προκοπής, να φτιάξετε μια υγιή και νορμάλ σχέση, να το βάλετε το λευκό νυφικό και να τ’ ανέβετε επιτέλους αυτά τα σκαλιά της εκκλησίας.

Τι συμβαίνει τότε; Τι ζητάτε από έναν άντρα για να τον διαλέξετε –ή να τον αφήσετε να σας διαλέξει- για ταίρι;

Όσο απογοητευμένες κι αν αισθάνεστε ότι δεν θα βρεθεί ποτέ ένας άνθρωπος της προκοπής, κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου απίθανο. Απλά σκεφτείτε λίγο που έχετε βάλει τον «πήχυ». Μήπως οι απαιτήσεις σας είναι εξωπραγματικές; Για να δούμε…

Ο πρίγκιπας του παραμυθιού

Με λύπη μου να σας πληροφορήσω, ότι τους τελευταίους διαθέσιμους μας τους άρπαξαν μέσα απ’ τα χέρια η Χιονάτη και η Ωραία Κοιμωμένη. Γλυκά μου κορίτσια οι πριγκιπικοί γάμοι δεν είναι για όλους. Δεν λέω να συμβιβαστείτε με ό,τι βρεθεί μπροστά σας αλλά ένα καλό, ομορφούλι παλικάρι που θα σας αγαπήσει και θα σας φέρεται όπως σας αξίζει είναι μια χαρά, ακόμα κι αν δεν διαθέτει κάστρο, οικόσημο και άσπρο άλογο.

Το βάθρο

Η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθηση είναι πολύ σοβαρά πράγματα και δεν πρέπει να παίζουμε. Άλλο όμως η αυτοεκτίμηση κι άλλο να έχεις την απαίτηση από τον σύντροφό σου να διαθέτει κάθε δευτερόλεπτο της μέρας του για να σου λέει πόσο υπέροχη είσαι και να ξοδεύει κάθε ευρώ απ’ το μισθό του για να σου αγοράζει πανάκριβα δώρα. Μια υγιής σχέση συνίσταται στον βασικό κανόνα «δίνω και παίρνω». Κατεβείτε λοιπόν από το βάθρο (αποφεύγω το «καλάμι» για να μη μου θυμώσετε) αν θέλετε να έχετε μια ελπίδα για μια σχέση με προοπτική.

Κινηματογραφικός έρωτας

Ο έρωτας στον κινηματογράφο είναι επικός, δραματικός, και με πάθος στο φουλ. Αν περιμένετε τον γοητευτικό κατάσκοπο ή τον κλέφτη με υψηλά ιδανικά που θα κλέβει από τους πλούσιους για να δίνει στους φτωχούς, πολύ φοβάμαι ότι θα περιμένετε για πάντα. Να σας θυμίσω κι εδώ ότι Clooney, Pitt και λοιποί σύγχρονοι πρίγκιπες είναι κι αυτοί πιασμένοι. Αν περιμένετε να ζήσετε την χολιγουντιανή έκδοση του έρωτα είναι πολύ πιθανό να χάσετε εντωμεταξύ, κάτι πολύ πιο «γήινο» μεν, αξιολογότατο και πολύ γλυκό δε.