Dirndl

Dirndl λένε οι Γερμανοί τη φορεσιά των κοριτσιών στο Oktoberfest, τη γιορτή της μπύρας στη Βαβαρία. Φυσικά φοριέται και αλλού, ως παραδοσιακή φορεσιά. Ξέρεις, αυτή που συμπιέζουν τα βυζάκια στο μπούστο για να φουσκώνουν σαν την αφρισμένη μπύρα που σερβίρουν στα μεγάλα ποτήρια.

Από πού κι ως πού ντύθηκες μεσημεριάτικα Σαββάτου με dirndl ένας Θεός το ξέρει. Πού πήγες και το ξετρύπωσες, επίσης. Όπως και να 'χει, το φοράς καμαρωτή, με ψηλοτάκουνα παπούτσια και με την κοντή φουστίτσα, που δεν είναι και η πιο συνηθισμένη. Τα βυζάκια σου ζορίζονται από τα κουμπιά και η άνω άλως πάει να ανατείλει.

Κάθομαι και σε χαζεύω μέσα σε ένταση όπως συνήθως. Κάθε σου επίκυψη καθώς τοποθετείς ποτήρια και ντεσού στο χαμηλό τραπέζι του σαλονιού με κάνουν να τρέμω. Βαθιά επίκυψη και δύο τονισμένα από τα ψηλοτάκουνα μισοφέγγαρα με σεληνιάζουν. Γλουτιαίος πυρετός είναι αυτός που με πιάνει.

Χαμογελάς όλη την ώρα, κουνάς τα μέλη σου σαν με ανυπομονησία. Τι στο καλό! Μοιάζεις ξαναμμένη όλη την ώρα.  Κι εγώ να σε παρακολουθώ με ευλάβεια μη χάσω το παραμικρό. Σαν σκηνοθέτης που ηδονίζεται με τις λήψεις του. Σαν μπαμπάς που παρακολουθεί αθέατος την κόρη του που μεγάλωσε να δει επιτέλους τι κάνει.

Και να που κάνει την εμφάνισή του ο δικός σου... Χαμόγελο που υπονοεί πολλά. Ρίχνει μια βιαστική ματιά στο έτοιμο τραπέζι και μια εμβριθή στη φορεσιά σου. Δεν χρειάζεται και πολύ, ο άνθρωπος ήρθε έτοιμος, όπως πάντα άλλωστε. (περίεργο, υπάρχουν και τέτοιοι άντρες, έτοιμη ανά πάσα στιγμή να το κάνουν με τη γυναίκα τους. Τα μυστήρια της φύσης. Εδώ που τα λέμε, με τέτοιο πλάσμα βαβαρικών προδιαγραφών φουσκώνεις παντού σαν τον ζύθο.)

Σου σηκώνει με μια την κοντή φουστίτσα, αρπάζει με τις παλάμες του δυνατά τους γλουτούς σου και σε ρίχνει στα τέσσερα στον καναπέ. Βολεύεται πίσω σου και με τα χέρια σε χειρίζεται από τους ώμους. Το πρόσωπό σου κοιτάζει προς τα μένα, το ίδιο και το δικό του από πίσω σου. Μόνο που εσύ έχεις τα μάτια ανοιχτά και σιγοδαγκώνεις το κάτω χείλος, ενώ εκείνος τα ανοιγοκλείνει και παλινδρομεί όλο έξαψη.

Έτσι, επί του καναπέως, κινείσαι σαν μοχλός μπρός πίσω κι εκείνος μοιάζει να βογγάει. Στην κορύφωση της ζύμωσης, αφροί, smooth, αφροί παντού. Μοιάζεις όμως ασταμάτητη. Τι να 'χεις πάθει άραγε; Εκείνος χαλαρώνει για λίγο, αλλά εσύ συνεχίζεις. Βουτάς το δάχτυλο στην Paulaner και μετά αρχίζεις να ποτίζεις τις πιο ευαίσθητες ζώνες σου, μέχρι χαμηλά. Συνεχίζεις δυνατά και ρυθμικά, με συνεχείς εμβαπτίσεις του δάχτυλου στο ζύθο, προσπαθείς να το μεθύσεις. Ώσπου μετά από λίγα λεπτά, τινάζεσαι πίσω παλλόμενη. Αποκάλυψη τώρα! Τι είναι αφρός μπύρας, τι άλλο υγρό, αξεδιάλυτο. Ποιος δεν θα έσπευδε να πιει;

Αναρτήθηκε από nelle fantasie