«Εγώ, όπως θα ξέρετε ή δεν θα ξέρετε, έκανα πολλές αμαρτίες στη ζωή μου. Αλλά ούτε μία φορά δεν έκανα την αμαρτία να αναφέρω τη λέξη αμαρτία στα ποιήματά μου».
Με το γνωστό χειμαρρώδη λόγο του ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος, που μετρά μισό και πλέον αιώνα στα γράμματα και τις τέχνες της Θεσσαλονίκης, προέβη σε γνωστές ή λιγότερο γνωστές εξομολογήσεις με αφορμή “Τα τραγούδια της αμαρτίας” του Μάνου Χατζιδάκι. Το κύκνειο άσμα του αείμνηστου μελωδού σε ποίηση του Ντίνου Χριστιανόπουλου θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο των Δημητρίων στις 22 Σεπτεμβρίου στο κινηματοθέατρο “Αριστοτέλειον”. Συμμετέχουν η πιανίστα Ντόρα Μπακοπούλου, φίλη και συνεργάτιδα του Χατζιδάκι, και ο Ανδρέας Καρακότας, τον οποίο ο ίδιος ο συνθέτης είχε επιλέξει, για να ερμηνεύσει τα τραγούδια. Το έργο ηχογραφήθηκε το 1996, δύο χρόνια μετά το θάνατο του Χατζιδάκι.
«Ο Χατζιδάκις ήταν εκπληκτικός αλλά με πολλές ιδιοτροπίες, όπως οι περισσότεροι καλλιτέχνες. Δεν έλεγε ποτέ τι θέλει και δεν ζητούσε ποτέ γνώμες”, προλόγισε ο ποιητής την αποκάλυψη ότι ο συνθέτης είχε απορρίψει τον αρχικό τίτλο “Η αμαρτία είναι βυζαντινή και ο έρωτας αρχαίος». «Αυτό το ‘μακαρόνι’ ήταν εκπληκτικό ως σύλληψη, αλλά φαίνεται ότι δεν ήταν εμπορικό και τελικά ο Χατζιδάκις ενέκρινε το δεύτερο τίτλο. Αν με ρωτούσε, θα έλεγα όχι». Και το αιτιολογεί: «Και η λέξη τραγούδια και η λέξη αμαρτία είναι γενικευτικά. Το πολύ πολύ να ενθουσιάσει ένα μέτριο και ημιμαθές κοινό. Ο τίτλος αδικεί τον Χατζιδάκι, αδικεί και μένα». Αντίθετα θεωρεί πιο σοβαρό και εκφραστικό τον τίτλο “Ενός λεπτού σιγή” που επέλεξε ο γνωστός χορογράφος Δημήτρης Παπαϊωάννου, για να ανεβάσει το έργο σε μορφή χοροδράματος. «Με είχε επισκεφθεί στο σπίτι μου πριν από τις παραστάσεις και μου είπε ότι σκεφτόταν να τιτλοδοτήσει το έργο από το ομώνυμο ποίημά μου», αποκάλυψε ο Ντίνος Χριστιανόπουλος.
ΟΙ «ΑΜΑΡΤΙΕΣ» ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Μπορεί ο Ντίνος Χριστιανόπουλος να κρίνει ως μη αντιπροσωπευτικό το “περιτύλιγμα”, εκτιμά ωστόσο το γεγονός ότι η ουσία του έργου έμεινε αποκρυσταλλωμένη στο διηνεκές με την αρχική μορφή της: πιάνο και φωνή. Τη φωνή του Ανδρέα Καρακότα, που θα της άξιζε μία καλύτερη τύχη, αλλά έπεσε στο κενό με τον ξαφνικό θάνατο του Χατζιδάκι. «Ολόκληρη Θεσσαλονίκη και ολόκληρη Ελλάδα αδυνατούν να υποστηρίξουν καμιά εικοσαριά σοβαρούς καλλιτέχνες;», διερωτήθηκε, διανθίζοντας με σπόρους ειρωνείας τον πράο και αφηγηματικό λόγο του. Και ο ίδιος άλλωστε έχει παράπονα από την πόλη. «Είναι η πρώτη φορά από τον πρώτο χρόνο των ‘Δημητρίων’ που με καλούν σε εκδήλωση με εισιτήριο. Όταν είναι εκδήλωση με ελεύθερη είσοδο, λυσσιάζουν να παρευρεθώ. Αυτό δείχνει μία νοοτροπία βλαχοπουτανιώτικη», εκτόξευσε τις “σαΐτες” του, παρόντος του συμπαθούς, όπως τον χαρακτήρισε, αντιδημάρχου Πολιτισμού Βασίλη Γάκη. «Πιο πολύ με αγαπούν οι Αθηναίοι και λιγότερο οι Θεσσαλονικείς. Αλλά τώρα που γέρασα και κλάταρα -είμαι 78 χρόνων- θα φύγω στην Αθήνα;», κατέληξε.
«Ο Χατζιδάκις ήταν εκπληκτικός αλλά με πολλές ιδιοτροπίες, όπως οι περισσότεροι καλλιτέχνες. Δεν έλεγε ποτέ τι θέλει και δεν ζητούσε ποτέ γνώμες”, προλόγισε ο ποιητής την αποκάλυψη ότι ο συνθέτης είχε απορρίψει τον αρχικό τίτλο “Η αμαρτία είναι βυζαντινή και ο έρωτας αρχαίος». «Αυτό το ‘μακαρόνι’ ήταν εκπληκτικό ως σύλληψη, αλλά φαίνεται ότι δεν ήταν εμπορικό και τελικά ο Χατζιδάκις ενέκρινε το δεύτερο τίτλο. Αν με ρωτούσε, θα έλεγα όχι». Και το αιτιολογεί: «Και η λέξη τραγούδια και η λέξη αμαρτία είναι γενικευτικά. Το πολύ πολύ να ενθουσιάσει ένα μέτριο και ημιμαθές κοινό. Ο τίτλος αδικεί τον Χατζιδάκι, αδικεί και μένα». Αντίθετα θεωρεί πιο σοβαρό και εκφραστικό τον τίτλο “Ενός λεπτού σιγή” που επέλεξε ο γνωστός χορογράφος Δημήτρης Παπαϊωάννου, για να ανεβάσει το έργο σε μορφή χοροδράματος. «Με είχε επισκεφθεί στο σπίτι μου πριν από τις παραστάσεις και μου είπε ότι σκεφτόταν να τιτλοδοτήσει το έργο από το ομώνυμο ποίημά μου», αποκάλυψε ο Ντίνος Χριστιανόπουλος.
ΟΙ «ΑΜΑΡΤΙΕΣ» ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Μπορεί ο Ντίνος Χριστιανόπουλος να κρίνει ως μη αντιπροσωπευτικό το “περιτύλιγμα”, εκτιμά ωστόσο το γεγονός ότι η ουσία του έργου έμεινε αποκρυσταλλωμένη στο διηνεκές με την αρχική μορφή της: πιάνο και φωνή. Τη φωνή του Ανδρέα Καρακότα, που θα της άξιζε μία καλύτερη τύχη, αλλά έπεσε στο κενό με τον ξαφνικό θάνατο του Χατζιδάκι. «Ολόκληρη Θεσσαλονίκη και ολόκληρη Ελλάδα αδυνατούν να υποστηρίξουν καμιά εικοσαριά σοβαρούς καλλιτέχνες;», διερωτήθηκε, διανθίζοντας με σπόρους ειρωνείας τον πράο και αφηγηματικό λόγο του. Και ο ίδιος άλλωστε έχει παράπονα από την πόλη. «Είναι η πρώτη φορά από τον πρώτο χρόνο των ‘Δημητρίων’ που με καλούν σε εκδήλωση με εισιτήριο. Όταν είναι εκδήλωση με ελεύθερη είσοδο, λυσσιάζουν να παρευρεθώ. Αυτό δείχνει μία νοοτροπία βλαχοπουτανιώτικη», εκτόξευσε τις “σαΐτες” του, παρόντος του συμπαθούς, όπως τον χαρακτήρισε, αντιδημάρχου Πολιτισμού Βασίλη Γάκη. «Πιο πολύ με αγαπούν οι Αθηναίοι και λιγότερο οι Θεσσαλονικείς. Αλλά τώρα που γέρασα και κλάταρα -είμαι 78 χρόνων- θα φύγω στην Αθήνα;», κατέληξε.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΝΤΑΡΤΖΑΛΗ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 20.09. 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου